Το Πνεύμα των Χριστουγέννων

Το πνεύμα των Χριστουγέννων σημαίνει αγάπη, ειρήνη, ψυχική και πνευματική ευφορία. Είναι η συμφιλίωση του ανθρώπου με το θεϊκό στοιχείο που έχει μέσα του, και δεν είναι άλλο από την ψυχική-ζωτική ουσία που ορμητικά διαπερνά τα όργανα και τους αισθητήριους υποδοχείς του σώματος δίνοντάς τους πνοή.

Συγχρόνως είναι η συμφιλίωση του ανθρώπου με τον άλλον, τον πλησίον, όπως λέει το Ευαγγέλιο, ώστε η ανθρώπινη ζωή να είναι καλή, αξιοπρεπής και συνειδητή.

Το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού είναι ιστορικό, αφού συνέβη σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, όταν ηγεμόνευε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο Καίσαρας Οκταβιανός Αύγουστος και βασίλευε στην Ιουδαία ο Ηρώδης. Οι Ευαγγελιστές τονίζουν την ιστορικότητα του γεγονότος.

Στο 2ο κεφάλαιο στο «Κατά Ματθαίον» Ευαγγέλιο διαβάζουμε για τη Γέννηση του Ιησού Χριστού: «Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως, ιδού μάγοι από ανατολών παρεγένοντο εις Ιεροσόλυμα». Και ρωτούσαν τους κατοίκους πού είναι ο νεογέννητος βασιλεύς; «Διότι εμείς είδαμε τον αστέρα αυτού στην Ανατολή και ήλθαμε να προσκυνήσουμε αυτόν».

Όταν το άκουσε ο Ηρώδης ταράχθηκε σφόδρα και συγχρόνως όλα τα Ιεροσόλυμα. Αφού κάλεσε τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού ζητούσε να μάθει πού ο Χριστός γεννάται. Εκείνοι του είπαν: στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Γιατί έτσι ήταν γραμμένο από τους προφήτες. Τότε ο Ηρώδης κάλεσε λάθρα τους μάγους (αστρονόμους) και εξακρίβωσε από αυτούς το χρόνο που εφάνηκε τ’ αστέρι.

Τους έστειλε στη Βηθλέεμ λέγοντας: «Πορευθείτε και εξετάστε περί του παιδίου, κι όταν το βρείτε, να μου το αναγγείλετε για να έρθω κι εγώ να το προσκυνήσω».

Οι μάγοι πορεύθηκαν και ιδού ο αστήρ που είχαν δει στην Ανατολή τους καθοδηγούσε μέχρι που ήρθε και στάθηκε πάνω από το σημείο όπου ήταν το παιδί. Είδαν το παιδί μαζί με τη μητέρα του Μαρία, έπεσαν στα γόνατα και το προσκύνησαν και άνοιξαν τους θησαυρούς τους προσφέροντας δώρα – χρυσό, λίβανο και σμύρνα.

Οι μάγοι ξεγέλασαν τον Ηρώδη στην αποστολή τους. Επειδή είδαν όνειρο να μην επιστρέψουν στον Ηρώδη, «δι’ άλλης οδού αναχώρησαν εις την χώρα αυτών». Μόλις έφυγαν ιδού άγγελος Κυρίου φανερώθηκε στον Ιωσήφ λέγοντας: «ξύπνα και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί έως ότου πάλι εγώ σου πω. «Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό». Και ο Ιωσήφ πήρε γυναίκα και παιδί και μες τη νύχτα αναχώρησε εις Αίγυπτον…

Η ενανθρώπηση του Λόγου ή του Υιού που είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας είναι το βασικό δόγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα δόγματα βασίζονται στη διδασκαλία των Αποστόλων και στις θέσεις των Πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων (Μ. Βασιλείου, Γρηγορίου Νύσσης, Ιωάννη Χρυστοστόμου, Γρηγορίου Θεολόγου κ.ά.) του 4ου αιώνα.

Τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους υπήρχαν πολλές αιρέσεις, όπως ο αρειανισμός, ο νεστοριανισμός, ο μονοφυσιτισμός.

Κατά τους νεστοριανούς οι δύο φύσεις του Χριστού, δηλαδή η θεία και η ανθρώπινη, είναι διακριτές μεταξύ τους. Για τους μονοφυσίτες, η θεία φύση απορρόφησε την ανθρώπινη και γι’ αυτό η ανθρώπινη φύση έχασε όλες της τις ιδιότητες.

Σύμφωνα με την επικρατούσα Ορθοδοξία, ο Χριστός αναγνωρίζεται ως Θεάνθρωπος «στις δύο φύσεις ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως». Σε ένα τροπάριο του Ιωάννη Δαμασκηνού ακούμε: «μηδαμώς υπομείναντα τροπή [αλλοίωση] ή φυρμό [σύγχυση] ή διαίρεση, αλλά εκατέρας ουσίας την ιδιότητα σώας φυλάξαντα». Δηλαδή οι δύο φύσεις ενώθηκαν σε μια υπόσταση, σε ένα Πρόσωπο, χωρίς να αλλοιωθούν ούτε να διαιρεθούν.

Η φράση «εν ανθρώποις ευδοκία», όπως εξηγεί ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος, υποδηλώνει ότι η ενανθρώπηση είναι το προηγούμενο θέλημα του Θεού. Κατά τους Πατέρες το θέλημα του Θεού διακρίνεται σε προηγούμενο και επόμενο. Το προηγούμενο είναι το κατ’ ευδοκία, ενώ το επόμενο είναι το κατά παραχώρηση.

Η κτίση καθαγιάζεται και γίνεται «καινή», δηλαδή καινούρια με τη θεία ενσάρκωση.

Όλα είναι στο πρόγραμμα της Θείας Οικονομίας, τόσο η πρόνοια για τον κόσμο όσο και τα όρια που τίθενται και δημιουργούν το «ταβάνι» για τις πράξεις του κάθε ανθρώπου.

[ΠΗΓΗ: http://www.pontos-news.gr, της Δήμητρας, Ρετσίνα-Φωτεινίδου, 20/12/2017]