Μιλούν η Βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Ισμαρίδας – Βιστωνίδας κ. Ευτέρπη Πατετσίνη αλλά και ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ερασμίου κ. Αθανάσιος Τερζής. –Αναζητείται η λύση στο πρόβλημα της καταστροφής των χωραφιών
Φόβος για τον μεγάλο πληθυσμό τσακαλιών από την μια και «αγανάκτηση» για τις μεγάλες καταστροφές που προκαλεί ο μεγάλος πληθυσμός των αγριογούρουνων, επικρατεί στην παραθαλάσσια περιοχή του Ν. Ξάνθης.
Σύμφωνα με σωρεία καταγγελιών, τα τσακάλια, που αναπαράγονται με ραγδαίους ρυθμούς, «εφορμούν» κατά αγέλες ειδικότερα το βράδυ στην παραθαλάσσια ζώνη, από το Εράσμιο μέχρι το Π. Λάγος και φθάνουν μέχρι τις αυλές των σπιτιών και ουρλιάζουν τρομάζοντας τους κατοίκους, οι οποίοι βέβαια δεν γνωρίζουν τι είναι το τσακάλι και ποια η συμβολή του στην πανίδα και γενικότερα στο περιβάλλον.
Από την άλλη το μεγαλύτερο πρόβλημα (ειδικότερα για την ευρύτερη περιοχή του Ερασμίου) είναι τα αγριογούρουνα που κάνουν καθημερινά «τσιμπούσι» στα σπαρμένα χωράφια, τα οποία μάλιστα οι παραγωγοί αναγκάζονται να σπείρουν και να ξανασπείρουν με τις αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ να είναι μηδαμινές.
Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ» η Βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Ισμαρίδας – Βιστωνίδας κ. Ευτέρπη Πατετσίνη αλλά και ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ερασμίου κ. Αθανάσιος Τερζής.
«ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΣΑΚΑΛΙΩΝ – ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ»
Ειδικότερα ο κ. Τερζής εξηγεί ότι «υπάρχει μεγάλος πληθυσμός από τσακάλια, τα οποία βέβαια όπως λένε, είναι ωφέλιμα για το περιβάλλον επειδή τρώνε ποντίκια κλπ. Διαφορετικά όπως μας επισημαίνουν η περιοχή θα ήταν αρουραιόπληκτη. Τα τσακάλια βέβαια κάνουν και ζημιές σε κάποιες καλλιέργειες κυρίως σε καρπούζια (το καλοκαίρι) και λάχανα. Είναι όμως προστατευόμενο είδος. Από την άλλη τα αγριογούρουνα δεν είναι προστατευόμενο είδος. Πριν από δυο χρόνια είχαμε επισκεφθεί με τον κ. Νίκο Κιατίπη ως Αντιδήμαρχο, τον Φορέα Διαχείρισης προκειμένου να δούμε το πρόβλημα με τα γουρούνια γιατί χαλούν τις καλλιέργειες. Υπάρχει όμως και ένα θέμα με τον ΕΛΓΑ που αποζημιώνει μέχρι ένα ποσοστό. Φανταστείτε ότι στην παρανέστια περιοχή, αποφεύγονται τα καλαμπόκια γιατί όταν σπέρνονται τα αγριογούρουνα κάνουν μεγάλη ζημιά. Είναι μεγάλος ο πληθυσμός τους και τότε είχαμε ζητήσει να βρεθεί ένας τρόπος για να λυθεί το θέμα, σε συνεργασία με το δασαρχείο και τον κυνηγετικό σύλλογο, εφόσον το αγριογούρουνο δεν είναι προστατευόμενο είδος. Μας είπαν ότι δεν υπάρχει καταγραφή, δεν γνωρίζουν ακριβώς τον πληθυσμό για να πουν ότι θα επιτραπεί η θήρα για συγκεκριμένο αριθμό και να μειωθεί ο πληθυσμός. Ποιος θα κάνει καταγραφή πληθυσμού στην Ελλάδα; Θα πρέπει να γίνει μια μελέτη για να καταγραφεί ο αριθμός. Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο εδώ;».
Κλείνοντας αναφορικά με τα αγριογούρουνα ο κ. Τερζής σημειώνει ότι «αυτά υπήρχαν ανέκαθεν στην περιοχή. Απλώς τώρα παρατηρείται και μια αύξηση του πληθυσμού και πολλαπλασιάζονται εύκολα στην περιοχή. Είναι πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα για τους αγρότες της περιοχής καθώς μπορεί να σπείρεις ένα αγρόκτημα μέχρι και…τρεις φορές».
«ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΑΚΑΛΙ – ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΛΟΓΩ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗΣ ΤΡΟΦΗΣ»
Για τα τσακάλια αλλά και για τα αγριογούρουνα μίλησε στην «Θ» η Βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Ισμαρίδας – Βιστωνίδας κ. Ευτέρπη Πατετσίνη η οποία εξηγεί ότι «γενικά στην περιοχή του Δέλτα του Νέστου και στις Λίμνες Βιστωνίδα και Ισμαρίδα, υπάρχει μεγάλος πληθυσμός τσακαλιών. Είναι ένας από τους υγιείς πληθυσμούς στην Ελλάδα. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός τους από όσο γνωρίζω βρίσκεται στην Πελοπόννησο όμως και εδώ είναι πολύ καλά τα επίπεδα. Πρόκειται για ένα πτωματοφάγο ζώο. Δεν θα κυνηγήσει την τροφή του όπως ο λύκος. Θα φάει ψόφια ζώα που σκοτώνονται ή υπολείμματα από σφάγια που αφήνονται. Είναι δηλαδή ένας «καθαριστής» της περιοχής. Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι πολλές φορές το τσακάλι τρέφεται κοντά στις λιμνοθάλασσες ακόμη και με καβούρια. Το γεγονός ότι έχει αυξηθεί ο πληθυσμός τους, έχει να κάνει με το γεγονός ότι βρίσκει τροφή. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν πολλές κτηνοτροφικές μονάδες και έτσι κάποια υπολείμματα από σφάγια που αφήνονται εκτεθειμένα, βρίσκει τροφή οπότε και αναπαράγεται ευκολότερα. Το τσακάλι δεν θα ορμήσει σε άνθρωπο. Δεν κυνηγά. Η συμπεριφορά του δεν είναι επιθετική. Είναι ένα καθαρά πτωματοφάγο ζώο και ίσα – ίσα όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το συγκεκριμένο ζώο, παρατηρούν ότι πολλές φορές να «κοκκαλώνει» και να φεύγει. Φοβάται. Δεν θα καθίσει ούτε θα πλησιάσει τον άνθρωπο. Το κάλεσμά τους (σ.σ το ουρλιαχτό) είναι πολύ ιδιαίτερο και ίσως κάποιους τους φοβίζει. Αλλά με αυτό στην ουσία οριοθετεί τον χώρο του. Το τσακάλι λειτουργεί σε ομάδες, οπότε η κάθε ομάδα οριοθετεί την περιοχή της. Όταν υπάρχει κάλεσμα από κάποια άλλη ομάδα, αυτό ανταποκρίνεται για να δείξει μέχρι που είναι τα «όρια» της κάθε περιοχής. Αυτή είναι η επικοινωνία του. Βέβαια κατά την περίοδο του ζευγαρώματος έχει να κάνει και με το ζευγάρωμα το ουρλιαχτό, αλλά γενικά αυτός είναι ο τρόπος επικοινωνίας των «ομάδων» που υπάρχουν στην περιοχή. Είναι ένα είδος που το συναντούμε σε χαμηλότερες περιοχές. Δεν είναι σαν το λύκο που τον βρίσκουμε σε πιο ορεινές περιοχές. Επειδή τρέφεται με πολλά είδη, το συναντάμε και μέχρι την θάλασσα. Δεν…κατέβηκαν για να μας «φάνε». Αυτή είναι η περιοχή τους. Ίσως όμως και λόγω της διαθέσιμης τροφής να έχουμε μια αύξηση του πληθυσμού, αν και στα χρόνια που έχουμε εξετάσει, δεν υπάρχει αύξηση του αριθμού απλά ένας καλός πληθυσμός. Το τσακάλι είναι προστατευόμενο είδος. Σε άλλες περιοχές, λόγω του ανθρώπου έχει εκλείψει, οπότε η Ευρώπη το έχει εντάξει στα προστατευόμενα είδη. Υπάρχουν πληθυσμοί αλλά όταν αυτοί είναι κατακερματισμένοι, αυτό είναι ένα πρόβλημα για τα είδη. Αν καταρρεύσει ένας πληθυσμός, χάνουμε αμέσως ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της πανίδας. Σαφώς και καταλαβαίνω ότι αν βρεθεί κοντά σε κάποιον ίσως να θελήσει να το τρομάξει με κάποιο τρόπο για να φύγει, αλλά εννοείται ότι δεν πρέπει να το σκοτώσει. Είναι ένα ζώο που τρομάζει εύκολα και δεν έχει επιθετική συμπεριφορά».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr, 8/1/2019}