Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αγάπη. Όταν μάλιστα το ακούς δια στόματος των μικρότερων συμπολιτών μας, τότε ακόμα και αν οι δυσκολίες της καθημερινότητας σε καταβάλλουν, το συνειδητοποιείς ακόμα περισσότερο.
Αυτό ακριβώς κατάφεραν μέσα από την παράσταση των μαθητών των τμημάτων Στ1 και Στ2 του 4ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής, με τη θεατρική παράσταση που ετοίμασαν και θα παρουσίασαν στα τέλη του 30 Μαΐου ενώπιον πολυπληθούς κοινού, ως αποχαιρετισμό της φετινής μαθητικής τους χρονιάς.
Σε σκηνοθεσία και κείμενο του κ. Κώστα Μαυρίδη, σε παράφραση του γνωστού τραγουδιού των Beatles “All you need is love”, με την οικονομική συνεισφορά και βοήθεια της ΔΚΕΠΠΑΚ, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής, καθώς και τη στήριξη του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής που παραχώρησε το Πολιτιστικό Κύτταρο.
Μία παράσταση του κ. Μαυρίδη ένα κομμάτι της οποίας «μεταφέρθηκε» στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» το πρωί της Τετάρτης, 13 Ιουνίου, όπου ο κ. Μαυρίδης, μαζί με τους 40 και πλέον μαθητές των δύο τμημάτων αλλά και τις καθηγήτριες κ.κ. Ιωάννα Τσιτσινιάδου και Αγγέλα Κουφού, μίλησαν για την παράσταση και τραγούδησαν τραγούδια των Beatles που είχαν ετοιμάσει εξαιρετικά γι’ αυτήν.
Κώστας Μαυρίδης «Ας μην φτάσει το θέατρο να γίνει ένα ακόμα μάθημα»
Μία παράσταση που δεν ανέβηκε για πρώτη φορά όπως εξήγησε ο κ. Μαυρίδης, ωστόσο ανέβηκε ακολουθώντας διαφορετικές διδακτικές μεθόδους σε σχέση με την πρώτη προ δεκαετίας μαθητική παράσταση, που έδωσε την ευκαιρία στους μικρούς μας συμπολίτες να μάθουν για την περίφημη δεκαετία του ’60 και τη μουσική των «σκαθαριών».
«Τα παιδιά ξεπέρασαν τις προσδοκίες όλων. Ήταν πάρα πολύ καλά, κι αυτό γιατί δουλέψαμε με έναν τρόπο τέτοιο ώστε για να κατανοήσουν πως αυτό που κάνουν είναι κάτι που τους αφορά. Όταν τα παιδιά αποφασίζουν να εμπλακούν συναισθηματικά, τα δίνουν όλα κι αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης. Πιστεύω πραγματικά στην αυτενέργεια στη γνώση και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε. Να αυτενεργήσουν, με την έννοια να προτείνουν και να κριτικάρουν, γιατί η μάθηση πρέπει να δέχεται κριτική. Να μην είναι αδιαπραγμάτευτη και φυσικά να καταλάβουν γιατί κάνουν αυτό που κάνουν» σημείωσε ο ίδιος χαρακτηριστικά κάνοντας σαφές πως η παράσταση αυτή ήταν αποτέλεσμα της σύμπλευσης ιδεών και προτάσεων και των ίδιων των μαθητών, λειτουργώντας συνολικά ως ομάδα.
Ο ίδιος δουλεύει με τους μαθητές του από το 2008. Αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς πέντε παραστάσεις που κινούνταν πάντα στο ίδιο πνεύμα της αυτενέργειας, της κριτικής και των προτάσεων. Άλλωστε όπως επεσήμανε «το θέατρο είναι μια δουλειά συνόλου και συνεργασίας, οπότε πάντα χρειάζεται η βοήθεια όλων». «Οι δασκάλες των παιδιών βοήθησαν πάρα πολύ, η κ. Γιάννα Τσιτσινιάδου και η κ. Αγγέλα Κουφού, πρόσφεραν πάρα πολλά με την συνεργατικότητά τους, την προθυμία τους και τον ενθουσιασμό τους, όπως επίσης και την ΔΚΕΠΠΑΚ και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την ηθική και οικονομική τους συμπαράσταση».
Ο κ. Μαυρίδης κλείνοντας υπογράμμισε πως βασικός του στόχος είναι η αποφυγή της αντίληψης της παροχής έτοιμης μάθησης στα σχολεία. «Θέλουμε ο μαθητής να έχει κίνητρο να βρει μόνος του αυτά που τον ενδιαφέρουν. Να χρειαστεί να ψάξει και να βελτιωθεί. Και νομίζω πως αυτό γίνεται μέσα από το θέατρο, γιατί αν κάποια πράγματα δεν νοιώσεις ότι σε ενδιαφέρουν άμεσα για δικούς σου λόγους, δεν θα τα κάνεις. Ας ευχηθούμε λοιπόν να μην φτάσει το θέατρο να γίνει ένα ακόμη μάθημα».
Οι πρωταγωνιστές μιλούν για την παράσταση
Τα τραγούδια της παράστασης ήταν το σημείο εκείνο που αγάπησαν περισσότερο οι μικρές πρωταγωνίστριες Δέσποινα – Παναγιώτα Στρούμπα και Μυρτώ Κολοκοτρώνη, που μίλησαν για την εμπειρία τους, ενώ η Αγνή Μητσιάρα κρατάει, όπως τόνισε, ως σημαντικότερη ανάμνηση τη συνεργασία της με τους συμμαθητές της, μιας και πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία που είχαν για συνεργασία, καθώς από του χρόνου θα είναι μαθητές γυμνασίου.
«Αυτό που κάναμε το κάναμε με πάθος και το αγαπήσαμε όλοι πολύ» μας είπε η ίδια παρά το άγχος που υπήρχε πριν βγουν στην σκηνή και το οποίο υπογράμμισε η Χρύσα Αγγελίδη. Ένα άγχος το οποίο βέβαια όπως εξήγησε εξαφανίστηκε με την άνοδό τους στην σκηνή, η οποία τους «μάγεψε» και για πολλούς εκ των πρωταγωνιστών έδωσε το έναυσμα για μία πιθανή μετέπειτα ενασχόλησή τους με την τέχνη του θεάτρου.
Ξεχωριστά ευχαριστώ στον κ. Κώστα Μαυρίδη που, όπως τόνισε, «βάλθηκε να μας κάνει μικρούς ηθοποιούς» απηύθυνε η Κατερίνα Δημητρίου, ενώ η Δέσποινα Κιόρογλου εξήγησε τη διαδικασία των προβών αλλά και την βοήθεια που έλαβε από τους γονείς της στο σπίτι, για να ξεχωρίσει επίσης το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος της παράστασης.
Για την πρώτη της επαφή με το θέατρο μέσα από την παράσταση αυτή μίλησε η Χρυσή Πατσούρη, ευχόμενη να έχει την ευκαιρία να την επαναλάβει σύντομα, ενώ ο Ραφαέλ Γιουμπιάνη επεσήμανε τις δύσκολες απαιτήσεις αυτής, ειδικά στην περίοδο των προβών, καθώς όπως σημείωσε αναπτυσσόταν παράλληλα η ιστορία.
Αξίζει να σημειωθεί πως το κλείσιμο της ραδιοφωνικής συνέντευξης των συντελεστών της παράστασης σηματοδότησε η ζωντανή «εκτέλεση» του τραγουδιού “In my life” των “Beatles” το οποίο και αφιέρωσαν στο σύνολο των ακροατών του «Ράδιο Παρατηρητής».
{Πηγή δημοσίευσης: http://paratiritis-news.gr, της Νατάσσας Βαφειάδου, 15/6/2018}