Ροδόπη και Έβρος οι …άτυχοι της φετινής χρονιάς

Στους 65.000 τόνους αναμένεται να ανέλθει η φετινή συγκομιδή βαμβακιού στο νομό Ροδόπης, μειωμένη σε σχέση με πέρσι που είχε αγγίξει τους 72.000 – Στον Έβρο όπου υπήρξε και αύξηση στρεμμάτων φέτος, η απώλεια είναι ακόμη μεγαλύτερη

Στους 65.000 τόνους αναμένεται να ανέλθει η φετινή συγκομιδή βαμβακιού στο νομό Ροδόπης, μειωμένη σε σχέση με πέρσι που είχε αγγίξει τους 72.000. Πρόκειται για μία ζημία της τάξης του 10% που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις καιρικές συνθήκες και σε όσα αυτές προκάλεσαν κυρίως με την εμφάνιση του πράσινου σκουληκιού. Τα παραπάνω δεδομένα κομίζει ο έμπειρος επιχειρηματίας, πρόεδρος και διευθ. σύμβουλος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων, Σταμάτης Κουρούδης και τα στοιχεία του επιβεβαιώνονται από τα μέχρι σήμερα δεδομένα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Την ίδια στιγμή στον Έβρο η συγκομιδή βαμβακιού θα ανέλθει σε 45.000 τόνοι ενώ πέρσι είχε αγγίξει τους 60.000, μία μείωση μεγάλη, της τάξης του 25%.

“Η Ροδόπη και ο Έβρος ήμασταν οι άτυχοι της χρονιάς”, σχολιάζει ο κος Κουρούδης, παρατηρώντας τα δεδομένα συγκομιδής άλλων περιοχών της χώρας, όπου η παραγωγή σε βαμβάκι παρουσιάζει αύξηση, για παράδειγμα σε Σέρρες, Καρδίτσα, Λάρισα, Φθιώτιδα και αλλού.

Ειδικά για τον Έβρο όπου υπήρξε και αύξηση στρεμμάτων φέτος, η απώλεια είναι ακόμη μεγαλύτερη. Για τη Ροδόπη, σημειώνει ο εκκοκκιστής “επειδή υπήρξε μείωση στα στρέμματα, ο μέσος όρος της απώλειας δεν είναι τόσο μεγάλος. Αν πέρσι η μέση στρεμματική απόδοση ήταν 218 κιλά, φέτος θα είναι 209. Δεν είναι πολύ μεγάλη η διαφορά σαν μέση απόδοση, αλλά θα πρέπει να πούμε ότι είχαμε και πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις, δηλαδή υπήρχαν παραγωγοί που πήγαν πολύ καλά και άλλοι που έπαθαν μεγάλη ζημιά, ιδίως στην επαρχία Σαπών είναι πολύ μεγάλη η ζημιά”.

Το σίγουρο είναι ότι θα λείψουν χρήματα και από τους παραγωγούς και από τις τοπικές οικονομίας. Όμως κατά τον κο Κουρούδη ο μεγάλος κίνδυνος βρίσκεται στις  φωνές, που με αφορμή τις φετινής αποδόσεις στη Θράκη, θέτουν το ερώτημα “γιατί η Θράκη να καλλιεργεί βαμβάκι”, φωνές που προτάσσουν τα συμφέροντα άλλων περιοχών. Το θέμα απασχόλησε τη συνέλευση των εκκοκκιστών, όπως και τη διεπαγγελματική βάμβακος, με την πρόταση τα ξερικά χωράφια να μην μπαίνουν στην επιδότηση να τίθεται επίσημα στο τραπέζι. “Το ξεπεράσαμε αλλά να έχουμε το νου μας”, λέει για όλα τα παραπάνω ο Σταμάτης Κουρούδης.

“Είναι μύθος ότι το ξερικό χωράφι δεν μπορεί να βγάλει παραγωγή, φέτος τα ξερικά έβγαλαν παραγωγή, 250-300 κιλά μέσο όρο. Ενώ σε ποτιστικά, για παράδειγμα σε δικό μου ποτιστικό χωράφι εκατό στρεμμάτων έβγαλα 250 κιλά, δεν μπορείς να τα βάλεις με τον καιρό”, καταθέτει ως πρώτο σχόλιο ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νίκος Κυριαζής, όταν ρωτήθηκε σχετικά για τις φωνές που θέλουν περιορισμό της παραγωγής βαμβακιού.

Αναφορικά με την φετινή παραγωγή βαμβακιού στη Θράκη, ο κος Κυριαζής αναδεικνύει τι ζημιά που έκανε το σκουλήκι στις περιοχές Ροδόπης και Έβρου “αν εκείνη την περίοδο που έβρεχε μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες παρεμβάσεις για το σκουλήκι… Η ζημιά ξεκίνησε από τα μέσα Ιουλίου που ξεκίνησαν οι βροχές”.

Ο ρόλος της Τουρκίας

Έναν άλλο παράγοντα που συντελεί ώστε η φετινή να είναι μία από τις πιο δύσκολες χρονιές για το ελληνικό βαμβάκι, παρουσιάζει ο πρόεδρος και διευθ. σύμβουλος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων, Σταμάτης Κουρούδης και εξηγεί “η Τουρκία ο μεγαλύτερος πελάτης που άλλοτε έπαιρνε το 45% με 50% της ελληνικής παραγωγής δεν είναι στην αγορά. Άλλες χρονιές τέτοια εποχή είχαμε φορτώσει πάνω από 50% της παραγωγής ελληνικού βαμβακιού προς το εξωτερικό, αυτή τη στιγμή οι φορτώσεις που έχουν γίνει είναι πολύ λίγες”.

Η αποχώρηση της Τουρκίας από την αγορά, σύμφωνα με τον κο Κουρούδη σημαίνει ότι “πρέπει να πουλήσουμε πιο φθηνά για να μπορέσει να φτάσει το βαμβάκι σε μακρινές αγορές της Άπω Ανατολής, καθώς μόνο εκεί υπάρχει ζήτηση”.  Στη μεγάλη εικόνα ο επιχειρηματίες βλέπει μεγάλες δυσκολίες για όσους δεν έχουν χρηματοδότηση και περιμένουν να πληρώσουν τους παραγωγούς από τις πωλήσεις.

 

{Πηγή δημοσίευσης: https://www.xronos.gr, της Δήμητρας Συμεωνίδου, 24/11/2018}