Ένα φυσικό μνημείο εξαιρετικού κάλους είναι το παράκτιο δάσος της Μαύρης Πεύκης στα Πετρωτά, μεταξύ Ροδόπης και Έβρου, καθώς αποτελείται από δέντρα νάνους.
Συνήθως, η Μαύρη Πεύκη είναι ένα μεγάλο αειθαλές δέντρο, με ύψος 20-55 μέτρα κατά την ωριμότητα. Η μαύρη πεύκη αναπτύσσεται με μέτρια ταχύτητα, περίπου 30 με 70 εκατοστά κάθε χρόνο. Συνήθως έχει μια στρογγυλή, κωνική κόμη, που γίνεται ακανόνιστη καθώς αναπτύσσεται. Το δέντρο μπορεί να ζήσει αρκετά χρόνια, με κάποια δέντρα να έχουν ηλικία μεγαλύτερη από 500 ετών. Είναι ανθεκτική στο κρύο και το παγετό.
Μαύρη Πεύκη σε χαμηλό υψόμετρο
Στο δάσος των Πετρωτών, μεταξύ Ροδόπης και Έβρου, όμως, πολλά πράγματα αλλάζουν. Σύμφωνα με τον δασολόγο Δημήτρη Κεραμιτζή, ο πυρήνας του δάσους αυτού είναι 460 στρέμματα, από τα οποία τα 190 υπάγονται διοικητικά στην ΠΕ Ροδόπης και τα υπόλοιπα στην ΠΕ Έβρου. «Η παρουσία της μαύρης πεύκης επεκτείνεται σε μια περιοχή που μπορεί να αγγίζει και τα 2000 στρέμματα. Η μαύρη πεύκη ή συνυπάρχει με θάμνους, πουρνάρια, και άλλα είδη ή βρίσκεται μόνης της. Η ιδιαιτερότητα της είναι ότι η μαύρη πεύκη αναπτύσσεται συνήθως σε υψηλά υψόμετρα, ευδοκιμεί κυρίως σε 600 και 700 μέτρα. Εδώ εκτείνεται σε ένα υψόμετρο πολύ χαμηλό, ξεκινά από το ύψος της θάλασσας και φθάνει το πολύ 200-300 μέτρα. Λόγω δε των τοπικών εδαφολογικών συνθηκών, του νερού, του αέρα έχει μια ιδιαιτερότητα στην εμφάνισή του, είναι θαμνώδης, αλλά και στον τρόπο εξάπλωσης.»
Σύμφωνα με τον έμπειρο δασολόγο όλα τα δάση της περιοχής πρέπει να αναπτυχθούν, να διαχειριστούν, το κάθε ένα για τους δικούς του λόγους. Το συγκεκριμένο έχει ενδιαφέρον από επιστημονική άποψη κι αισθητική πλευρά. Η εικόνα του είναι τέτοια που προξενεί το ενδιαφέρον και θα μπορούσε να αποτελέσει σίγουρα πόλο έλξης επισκεπτών. «Είναι σίγουρο ότι εφόσον προέρχεται από αμιγείς συστάδες, που υπήρχαν στην περιοχή του Έβρου για να ορίσουμε την ηλικία του, θα πρέπει να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω. Πάντα όμως υπάρχει αναγέννηση, προκύπτουν καινούργια φυτά.» εξηγεί ο κος Κεραμιτζής.
Η προσπάθεια της προβολής του δάσους ατόνησε
Για το θέμα της ανάδειξης είναι λυπηρό και ταυτόχρονα περίεργο, καθώς δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα πολλά βήματα. Στο παρελθόν είχε ξεκινήσει μια διαδικασία ανάδειξης και προστασίας, με πρωτοβουλία των Οικολογικών Οργανώσεων, εκπονήθηκε μια μελέτη για τον πυρήνα της έκτασης. Είχαν αποφασιστεί κάποια πράγματα για την προστασία του, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο για την προβολή και ανάδειξή του. «Η φύση πάντα ξέρει και πάντα επανέρχεται» δηλώνει ο κος Κεραμιτζής σίγουρος για τη δύναμη της Φύσης.
{Πηγή δημοσίευσης: http://www.inevros.gr/, από http://www.ert.gr/, Φώτο: Δημήτρης Κεραμιτζής, δασολόγος Κείμενο – Φωτογραφία: Μαρία Νικολάου, 14/7/2017}